Kısaca
Bağcılığın Tarihi
Bağcılığın
TARİHİ
MÖ 8000-7500
Güneydoğu Anadolu ve Kuzey Mezopotamya’da Tahıllar ve Baklagiller Kültüre alınır. İnsanlığın İlk Büyük Devrimi Olan Neolitik Devrim Gerçekleşir.
MÖ 6600
Kafkasya’da Gürcistan’da Yabani Asma olan Vitis Sylvestris’ten Evcil Asma Vitis Vinifera’ya geçilir. Asma ve Üzüm de Artık Kültüre Alınmıştır.
MÖ 6400
Anadolu’da, Şanlıurfa – Nevaliçori’de Yabani Üzüm Çekirdekleri Kullanılır.
MÖ 5400
İran, Zagros Dağları Hacı Firuz Tepe Höyüğünde Üzüm Çekirdekleri Bulunur, Tartarik Asit Analizi Üzümün Şarabına İşaret Eder.
MÖ 4250
Şanlıurfa Kurban höyük’te Anadolu ve Mezopotamya’da İlk Kez Kültüre Alınmış Asmaya ve Üzüme Rastlanır.
MÖ 4100
Ermenistan Areni’de İlk Şarap İşliği İnşa Edilir.
MÖ 2500
Anadolu’da, Çorum Yakınlarındaki Alacahöyük’te İlk Altın Şarap Sürahileri ve Kadehleri Kullanılır.
MÖ 1900
Bağbozumu Kayseri Yakınlarındaki Ticaret Merkezi Kanesh Karumu’nda Borç Ödeme Vadesi Olarak Belirlenir.
MÖ 1500
Hititler Tarafından Tarihin İlk Bağcılık Yasaları ve İlk Şarap Adlandırması gerçekleştirilir.
MÖ 1400- 1300
Fenikeliler Akdeniz boyunca anforalarla şarap taşımayı hızlandırırlar, Kaş yakınlarında batan Uluburun Gemisi ve Gelidonya Batığı buluntuları bunun kanıtıdır.
MÖ 1200
Truva Savaşı’nın Ardından Truvalılar İtalya’ya Göçer ve Asma Bitkisini İtalya topraklarında Yetiştirmeye Başlarlar.
MÖ 550
Phokaialılar’ın (Foçalılar) Fransa’ya Göçer, Marsilya Kentini Kurar ve Fransa Topraklarını Asma Bitkisi İle Tanıştırırlar.
MÖ 450
Tarihte ilk kez Halicarnassos’lu (Bodrum) Herodotos Tarafından Bir Üzüm Çeşidinin İsmi Kayıt Altına Alınır. Bu Üzüm Moskhatos yani Bornova Misketi’dir.
MÖ 3. Yüzyıl
Yaşamın, Tiyatronun, Bağcılığın ve Şarabın Tanrısı Dionysos Adına En Büyük Tapınak İzmir Sığacık Yakınlarındaki Teos’da İnşa Edilir.
MÖ 1 - MS 1. Yüzyıl
Amasyalı Coğrafyacı Strabon ve Romalı Plinius’un Kitaplarında Anadolu ve Trakya Üzümleri ve Şarapları Geniş Yer Bulur.
MS 4.-6. Yüzyıllar
Trakya ve Anadolu Bağcılığı Parlak Bir Dönem Yaşamaya Başlar.
11 – 13. Yüzyıllar
Doğu Roma İmparatorluğu Dönemi’nde Marmara Denizi ve Ege Denizi’nde Şarap Ticareti artış gösterir.
15 – 19. Yüzyıllar
Osmanlı İmparatorluğu döneminde bağcılık sürmekle birlikte Müslüman unsurların yetiştirdikleri üzümlerden şarap üretmelerine izin verilmez. Bu dönemde yalnızca imparatorluğun Hıristiyan ve Yahudi halkları şarap üretimi ve ticaretini gerçekleştirebilirler.
1927- 1947
Genç Türkiye Cumhuriyeti bağcılık ve şarap üretimini artırmak ve böylece ülkeye katma değer kazandırmak amacıyla çok zor ekonomik koşullar altında dahi olsa özel sektöre önemli destekler sunarak günümüz bağcılığının temellerini atar.